Het geeft sfeer, warmte en licht. Bovenal is het kaarslicht het meest bekende en vertrouwde symbool bij afscheid en uitvaart. Het kaarsenritueel is daarom niet meer weg te denken.
Bij een kerkelijke uitvaart hoeven nabestaanden vrijwel niet na te denken over rituelen. Er worden van psalmen en bijbelpassages uitgezocht, waarna de priester of pastoor de dienst leidt. Maar in deze tijd van ontkerkelijking worden steeds minder
uitvaarten vanuit de kerk verzorgd. Mensen gaan daarom op zoek naar persoonlijke rituelen om de uitvaartplechtigheid extra ‘gewicht’ mee te geven.
Dat kan van alles zijn: met alle kleinkinderen de kist beschilderen, alle bezoekers een bloem op de kist laten leggen, een fotocollage van het leven van de overledene laten zien – zelfs samen koffiedrinken na de plechtigheid is eigenlijk al een ritueel. Met name wanneer de overledene een heel duidelijke passie had, is het voor de familie vaak niet moeilijk om daar een passend ritueel bij te verzinnen. Als oma bijvoorbeeld wekelijks naar het strand ging voor een lange wandeling, mogen alle kleinkinderen een schelpje in de kist doen.
Bij een afscheidsplechtigheid, bijvoorbeeld in de aula van het crematorium of begraafplaats, is het kaarsenritueel een van de meest gebruikte rituelen.
Het verbindt een kenmerken van de kaars met de elementen van emoties en sfeer van het afscheid, zoals licht en warmte met liefde en verlichting.
Het is een mooie afwisseling tussen woorden en iets doen tijdens de afscheidsplechtigheid. We kunnen hiermee ook kleine kinderen of kleinkinderen betrekken bij de plechtigheid om een kaarsje aan te steken.
Vaak gebruiken uitvaartleiders en uitvaartsprekers de kaarsenrituelen met verschillende teksten. Soms heel down to earth, spiritueel of van godsdienstige aard. Een veel gebruikte frame voor mooie teksten:
kaarsen voor:
Stuur jouw kaarsentekst naar redactie@uitvaartkrachten.nl.